اولین بار بود که بازی ملوان تو کرج می رفتم،استادیوم خوبی بود با صندلی و چمن مساعد،ملوان بدون مازیار بازی رو شروع کرد مثل بازی با مس.یوسف زاده و نیک نظر باید نبض بازی رو می گرفتن (که تقریبا موفق هم بودن)نمی دونم چرا ؟ولی ممی در مورد بازی دادن به جوونا خیلی ریسک می کنه امیری تو این بازی خیلی تحت تاثیر زنید پور قرار داشت و چمن آرا هم فقط رو به عقب بازی می کرد و سرانجام بی تجربگی چمن آرا (که می تونست بازی رو نگهداره و مصدمیتش رو به داخل زمین بکشونه)منجر به گل اول سایپا شد گلی که دقیقا در همون موقعیت تو نیمه اول گیر خدامرادی اومد و خیلی ساده از کف دادش.خیلی زود روی جلو کشیدن هادی و فرصت طلبی طهماسبی بازی رو مساوی کردیم ولی با اشتباه فاحش گیاهی که توپ را تو محوطه جریمه به انصاری فر تقدیم کرد بازی رو عقب افتادیم.حملات احساسی هم جوابی نداد تا اینکه باز هم باختی دیگر نصیبمون شد.

از آن روز تا الان ممی استعفا داد و به علت پذیرفته نشدن استعفاش به تمرینات برگشت (گویا به عنوان دستیار اول دایی هم انتخاب شده)  ملوان سه شنبه با استقلال بازی داره اونا بازی با صبا باتری خیلی سرد و کسل کننده بازی کردن 4 موقعیت نصفه نیمه گیر آوردن ولی به هر حال اونا استقلال هستن و تو تهران خیلی خطرناکن مخصوصا اینکه از تحلیل رفتن حریفشون کاملا آگاهن.

راستش دیگه توان کری خوندن ندارم و برای دیدن بازی به تهران نمی رم،دورا دور دعا گوی ملوانم و امیدوارم بتونه سر بلند بیرون بیاد و آبرو داری کنه.

راستی بعد از اون برف و خراب شدن زمین ،بازی با سایپا اولین بازی بود که می دیدم خیلی از مهره های اصلی ما تحلیل رفته بودن رمضانی اصلا طراوت گذشته رو نداشت نیک نظر هم نتونست کارایی لازم رو داشته باشه یوسف زاده فقط یکی دو چشمه مثبت نشون داد ولی هادی عالی بود تمام توپهای اول رو زد و در تمام نبردها موفق بود،امیدوارم بازی با استقلال همه رو فرم باشن و موفق.

از ابتدای تاسیس ملوان تا به امروز مربیان محدودی روی نیمکت ما نشستن که سهم عمده اون رو صالح نیا بر دوش کشیده(که بعدها با رفتن به چوکا و تمایل برای مربی گری پگاه خودش عامل ایجاد افکار بر  ضد خودش شد) ایراندوست و ممی،در تمام طول این دوران،دوران ممی کم التهاب ترین دوره بوده،دوره صالح نیا همواره صحبت از کنار گذاشتن و خائن بودن چند بازیکن شنیده می شد ولی ممی در طول این سالها که مربی ملوان بود فقط چند چند بازیکن را جواب کرد(کیوان ساجدی در راسش بود).اینها رو گفتم که همه بدونن ممی برای ما مکتب جدیدی از برخورد با جوانان و روحیه دادن به اونا رو پیشه کرده و اگر امسال ملوان تونست فراتر از انتظارات(قبل از افتضاح هیئت رشتی فوتبال گیلان)عمل کنه همین بوده،امیدوارم با ممی باز هم خوب بشیم مثل پاس وینگو که امروز امون پرسپولیس رو برید(البته ملوانی های پاس خیلی بکارشون اومدن).

روزهای سراشیبی

روزهای سراشیبی

روزهای سراشیبی ما هم از راه رسید تساوی با سه تیم ته جدول در خانه.راستش دیگه تساوی با شیرین فراز توجیه نداره اونا با برد اتفاقی این هفته پگاه کاملا قعر نشین ترین تیم لیگ شدن.

نمی دونم چی بگم.بازی بعدی با سایپاست،تیمی که بازی بیرون زمینش همیشه قبل از بازی اصلی شروع میشه.وقتی پگاه به عنوان اولین برد سایپا رو با لطف داور برد، دایی اونقدر از داوری گفت و گفت که حتی فردوسی پور دقیق هم یادش رفت از اولین برد پگاه(ولو با اشتباهات فاحش داور یادی بکنه)بازی با پرسپولیس هم مرادی مورد حمله دایی قرار گرفت حتی برد این هفته اونا تو اهواز هم دایی رو به سکوت وادار نکرد.

بازی رفت رو به یاد دارم ما کاملا سر بودیم در 15 دقیقه اول 2 گل به سایپا زدیم که یکیش به اشتباه مردود اعلام شد تا اینکه اون بارون لعنتی و اشتباه نیک نظر از راه رسید و ما بازی رو با گل اتفاقی و شوت کم جون ولی دقیق زنید پور باختیم.چهارشنبه بازی تو کرج خیلی مهمه دیگه تیم 11 جدول هم 27 امتیازی شده و برد کمترین آرزوی هر ملوانی می توه باشه.

فصل قبل اونا تو کورس قهرمانی بودن و ما برای بقا می جنگیدیم،اما انگار ما تیم بالای جدول بودیم حداقل 5 موقعیت گل توسط بازیکنان ما به هدر رفت،دایی که به خلیلی استراحت داده بود نیمه دوم اونو به زمین آورد و سرانجام با یک پنالتی مشکوک موفق شد از شکست فرار کنه.همیشه با دایی مشکل داشتیم و اینبار هم برای برد ملوان به شریعتی می ریم.به امید برد برد و برد....

چهارشنبه کرجم و اگه خدا بخواد می خوام عکسهای بازی رو نزارم اینجا.راستی حالا که دایی مربی تیم ملی هم شده ،فکر کنم داور جرات قضاوت منصفانه رو نداشته باشه چون خیلی بد که مربی تیم ملی از داور گله مند باشه.

خاکستری مایل به امید

کم کم با خت به تیمهای میانه جذول و تازه بدوران رسیده عادت می کنیم،می دونم از درون ضربه خوردیم و هوای سرد امسال بیشتر از همه به ما ضرر زد ولی این توجیه کم کم کهنه میشه و نمیشه روش حساب کرد و این دل صاحب مرده رو راضی کرد.

مس با قلعه نوعی وقتی روحیه گرفت که استقلال رو تو یک بازی حیثتی برد بازیکنای مس اونقدر احساساتی بازی کردن و بازی براشون مرگ و زندگی شده بود که ابراهیمی که افتضاح ترین سوتی ها رو تو سه فصل اخیر تو لیگ داد گل می زنه و خیری که معلوم نیست از کجا فوتبال رو شناخته جلوی دوربین از ثابت کردن خودش به مسئولین استقلال حرف می زنه.نمی دونم چرا اینطور شد بازی با استقلال اهواز رو میشه با عدم تمرین توجیه کرد بازی نفت هم زمین افتضاح تر از اون بشه که توش بازی کرد و مظفری تحت فشار فدراسیون که بازی عقب افتاده ملوان زیاد نشده دستور انجام بازی رو داد.بازی با ذوب اهن رو میشه به عدم حضور تماشاگران ربط داد راستش بازی با مس رو هم با توجه به تبلیغاتی که اونا به خاطر حضور قلعه نوعی روشون هست رو هم میشه نادیده گرفت اما امیدوارم از روز بازی با شیرین فراز بد شانسی به ما پشت کنه و روی آرامش رو ببینیم و بعد از 4 بازی برد رو تجربه کنیم،اونا الا وضعشون خوب نیست با فکری در گیر شدن و ممکنه اون اصلا" دیگه تو کرمانشاه نمونه،اگه عطایی و زعفرانی کنترل شن برای شیرین فراز چیزی نمی مونه.

کم کم به میانه جدول می رسیم راه آهن با برد اخیرش مقابل قرمزهای از خود راضی 25 امتیازه شده و می هم تفاوت امتیازاتش رو با ما به یک رسونده ،ابومسلم مدتهاست ما رو جاگذاشته و رسیدن به صبا باتری محال به نظر می رسه.با اینحال ما کارهای بزرگ زیادی انجام دادیم با در یک نیم فصل 6 گل زدیم و در اولین بازی دور برگشت (سال75)5 گل به شهرداری تبریز زدیم.خیلی سالها کاندیدای سقوط بودیم ولی استقلال و پرسپولیس رو عذاب دادیم.پس برای نا امیدی خیلی زوده ما باز هم با دو سه برد می تونیم جزو 5 تیم اول لیگ باشیم