حضور قدیمی

داستان بازیکنان انزلی در فوتبال ایران کلاف پیچیده ای شده که هنوز هم ادامه داره.یادش به خیر خیلی بچه بودم سیروس تو تیم ملی در اولین بازی رسمیش یک گل ۳۵ متری به دینامو درسدن زد .سیروس اون موقع و حتی بعدها هم قبول نکرد که توی استقلال و پیروزی بازی کند.

بعد از سیروس ممی (احمد زاده)هم در زمان اوج به هیچکدام از دو تیم نرفت و به لطف پروین با وجود اینکه اقای گل ایران بود به تیم ملی رسما دعوت نشد و تنها یک بازی با یک باشگاه رومانیایی در تیمی به عنوان منتخب ایران با لباس ملی انجام داد(که گل هم زد).راستش نمی دانم چطور بود که حضور در تیمهای استقلال و پیروزی برای بازیکنان انزلی چندان جذبه ای نداشت.پرورشخواه بعد از حضوری چند ساله در فوتبال تهران به استقلال رفت و در کنار منصوریان و قلعه نوعی جزو بهترین هافبکهای ایران هم شد ولی زود کنار رفت و حالا هم در لیگ یک و....
این اقای انتها(پایان رافت)تو همه بازیها سوهان به روح و جان ما می کشید و کلی موقعیت خوب را هدر می داد ولی همیشه مقابل پرسپولیس با تمام وجود بازی می کرد و تا زمان حضورش ۳ بار به پیروزی گل زده بود و همین هم باعث شد پروین خواهان او شود و در اولین فصل حضورش یک تسویه حساب با بهمن خان کرد و دو گل به چوکا زد تا به قول خودش نشان دهد که یهترین گیلانی فوتبال ایران است البته او هم الان نیمکت نشین است (و مصدوم).
عارف در جوانان ملوان شکل گرفت و خیلی کمتر از غلام(برادرش)به بازی گرفته میشد.وقتی چوکا شکل گرفت سریعا به این تیم رفت و جزو بهترینهای این تیم هم شد.سالها در چوکا بازی کرد و در بازی معروف چوکا مقابل پیروزی در سال ۷۵ (۳-۱ چوکا برد) عالی کار کرد و بعد از ذوب اهن به پیروزی امد و اوایل مغز متفکر این تیم بود .در ۳ بازی اخیر مقابل ملوان جز یک گل بازی رفت در انزلی عارف هم مقابل جوانهای ملوان کم اورد .
همه اینها رو نوشتم که بگم ممکن سال اینده جوانان ملوان در استقلال و پیروزی باشن ولی دلم می خواد که برای جذبشون شاید و اگر و اما پیش نیاد.پس باید ۳ شنبه قوی بود و محکم تا .....